Lust voor het oog

Je hand gleed over zijn vlakke jonge buik, maar je hield je in. Je duwde je neus in zijn hals, spreidde je benen zodat je hem door je kleren heen kon voelen, en kreunde van het verlangen dat het opriep in plaats van bevredigde. Je wachtte een maand, tien dagen, of twee droge witte wijn, en het duurde eindeloos. Maar nu is het zover.

De nieuwe man ligt op zijn rug en je maakt zijn broek open. Je streelt de blonde buik niet. Je laat het zwarte lijntje van zijn navel naar zijn broekband links liggen. Zelfs de grote bobbel onder de stugge jeans wordt niet gekneed. Gulzig maak je de gesp open, de knoop, de gulp. Een enkeling piept al boven de broekband uit. Hij kon ook niet wachten om jou te zien! Verrukt trek je zijn broekband naar beneden, en eindelijk daar is hij!
“I m so happy to see you too!” zegt je grijns.
De schepping is prachtig. God is goed. Het leven is mooi. En de pik onder je handen is van jou. Zelfs als de man die eraan vast zit van een ander is; Nu. Op dit moment. Is deze piemel van jou.

Amen.

Zoals God alle kinderen mooi maakt in de ogen van hun moeder, zo maakt hij alle piemels mooi in de ogen van geliefden. En wie niet blij is met wat hij vindt, of “zij” in de meeste gevallen, die is niet met een geliefde, maar met een vergissing.
Geil, grandioos, of griezelig. Zijn pik liegt niet.
Je hoeft het niet te “proberen”. Niet “nog een date” er tegen aan te gooien. Je hoeft elkaar niet te leren kennen om te weten of je wel of niet bij elkaar past, geen jaar aan te spoelen op een onbewoond eiland. Eén blik op zijn stijve geslacht is voldoende.

Maar helaas lijkt het wel een beetje op een onbewoond eiland. Geen weg terug. Als de broek uit is, is de mogelijkheid tot afwijzen verkeken. Je zegt niet: “Neuj…toch maar niet.” Net zomin als je een druppelvormige penis vertelt aan zijn helft van Blue Lagoon te blijven. Je weet dat het geen ware liefde is, maar zonder weg terug doe je het met wat erop je pad komt.
Ook als dat pad een spits eikeltje is, balancerend op een lange pik. Of een knots van een geslacht waar de eigenaar fier mee staat te zwaaien.
Ooit zal het stuklopen. Omdat hij een onbetrouwbare zak is, of er niet met hem te praten valt. Als je geluk hebt maakt hij het uit met jou, waardoor je direct boven iedere verdenking verheven bent. Maar diep van binnen wilde je hem al kwijt toen dat afzichtelijke geslacht te voorschijn kwam, dat stuk of stukje vlees waarvan je wist dat je er nooit van zou kunnen houden.

Soms streep ik in gedachten de knotsen weg. Haal ik een streep door de piemels waar ik niet van hield, en vraag me af of “het” ook anders had gekund. Of ik spijt heb. Of ik heb geleerd.
En ja ik heb geleerd! Voortaan is er een weg terug, en worden ongeliefde penissen weer ingepakt en teruggegeven aan de eigenaar. Misschien kunnen ze er iemand anders blij mee maken.

Maar nog meer dan dat heb ik geleerd; zeg ja als ze mooi zijn.
Weiger niet uit angst. Bedenk niet uit schaamte. Stel niets uit op zoek naar zekerheid.
Slank, rechtgeschapen, egaal en vrouwvriendelijke maat?  Een penis gevoelig voor strelingen, aanlokkelijk als een lolly, en met schuimend wit sperma?

Tegen God’s gift to women zeg ik voortaan volmondig ja.

En dan blijft zijn vrouw maar aan haar kant van het eiland.